Bu şiir bana E postayla gönderildi. şiiri bir yere not etmiştim. Bir hata yaparak yazarını not etmemişim. şiirin yazarı belki burada okur, "ben yazmıştım" diyerek kendisini tanıtır.
Datça'da yılki atları var beyaz beyaz
Görmedim ama biliom ayakları kekik kokan
Can Baba'nın ruhu kaçmış içlerine
öyle esrikli, öyle özgür, öyle güzeller
Hani atlasanız sırtlarına sizi cennete götürecekler.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Aşağıdaki resimlere bakarken Hayıtbükü'ndeki kahve tanıdık geldi. Aaa dedim, bizim Fatma'yla Nejat'ın kahvesi! Doğru tahmin etmişim. Çok özledim onları, Hayıtbükü'nü. Kaç yıl oldu gelmeyeli...
Tijen
Evet, Tijen Hanım,Fatma ve Nejat'ın yeri resimde görülen yer. fatma'nın bir adı da EMİNE. Biz Emine diyoruz. ikisi de çok temiz insanlar, hem manen hem fiziken. Şu anda kafeterya gibi çalıştırıyorlar yeri. Bu da bizim işimize geliyor. Hem kahve çay içebiliyor hem de atıştırabiliyoruz orada.
Bu siirle ilgili birsey yazacaktim, birsy soyleme istegim vardi icimde ama daha simdi okuyabildim kendimin ne demek istedigini! :oP
Bazi kelimeler var, Ingilizce'de, Italyanca'da, Turkce'de, her dilde herhalde. Insanin agzindan cikarken, sanki en lezzetli bir kelime cikiyor. Insan kelimeyi agzinin icinde, nadide sarap gibi dolastirmak istiyor. Bir acaip sey. "Yilki" ve "esrikli". "Ayaklari kekik kokan" deyin ve agzinizda aci kekik kokusu, at terine karismis, duyulmasin, mumkunati yok!
Dil ne guzel sanat yahu!
www.elifsavas.com/blog
Yorum Gönder