Datça Yerel Tarih Grubuna bakıyorum; grubun çalışanları: Fulya, Melda, Çiğdem, Semra, Cemile, zehra, Melike, İlkay… Böyle uzayıp gidiyor. Bir veya iki erkek adı, o kadar.
Daçev ve Doğa Derneği’nin eğitim toplantılarına bakıyorum: Elisabeth, meray, Bilge, hatice, Damla, Cemile, Zehra, Yolande, Nihan. Bu da böyle uzayıp gidiyor. En altlarda bir iki erkek adı…
Datça’ya Aziz nesin Vakfı’nın çocukları geliyor. Bu çocukların tatilini Organize edenlere bakıyorum: Aygen, Melda, Semra.
Şu içinde bulunduğum blog dünyasında karşıma çıkan isimler: Elif, şefika, Aslı, Endişeli Peri, Tijen, Şebnem, Sanem…
Bunu yadırgadığım için gündeme getirdiğimi sanmasın kimse. Ülkem adına kadınlarımızla gururlandığım için buraya taşıyorum.
Ama bu görüntü zaman zaman benim aklıma yıllar evel ekranları işgal eden ünlü bir reklamı getiriyor.
Kadınlarımız böylesine özveriyle çalışırken, erkekler nerede? "Erkekler uyuyor muuuuu?"
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Ahhh, bir de tum kadinlarin ekonomik özgurlukleri olabilseydi Turkiye'de, bak nasil hizaya gelirdi tum o uyuyan erkekler...
Nihat Bey, kedi bizim degil, en yakin dostlarimizin kedisiydi, hakikaten Sebnem'in sayfasindakine benziyor, su an o da kocaman oldu, ben onlara söyliyecegim; sizden, Norvec Orman Kedisi, diye duydugumu, merak ettim biliyorlarmi acaba! Isvec'ten saygi ve selamlar...
Alp&Ege'nin Annesi, İnternette araştırınca öğrendik biz de o kdilerin Norveç kedileri olduğunu. Bir de Burada, Datça'da yılın bir kısmını yaşayan Norveçli arkadaşlarımız var, onlara sorduk. Onlar da onaylamıştı,.Amund ve Jorun.
Yorum Gönder